Qarkullimi i vogël i gjakut

Qarkullimi mushkëror i gjakut

Funksioni (detyra) kryesore e qarkullimit mushkëror është që të furnizojë gjakun me oksigjen dhe që të largojë dioksidin e karbonit nga vet gjaku. Ky funksion kryhet ndërsa gjaku kalon nëpër mushkëri.

Ne qarkullimin mushkeror, roli i arterieve dhe i venave është i kundërt me ate te ne qarkullimin sistemik (qarkullimin e madh te gjakut). Gjaku ne arteriet mushkerore është i varfer em oksigjen ndersa gjaku venoz është i pasur me oksigjen.

Ky qarkullim fillon nga arteria mushkerore, e cila lind nga barkushja e djathtë dhe transporton gjakun “e papaster” (me permbajtje te ulet te oksigjenit) drejt mushkerive. Ne afersi te mushkerive arteria mushkerore ndahet ne ne dy degë, një për cdonjeren mushkëri, dhe me pas një arteriola dhe kapilare.

Shkëmbimi i gazeve mes kapilarëve mushkërorë dhe hojëzave

Shkëmbimi i gazit midis ajrit qe ne thithim dhe atij qe gjendet ne gjak ndodh një kapilaret mushkerorë. Muret (membranat) e qelizave qe përbëjnë kapilaret mushkerore sherbejne si filtra te cilet lejojne kalimin e gazeve dhe pengojne kalimin e lengjeve (apo elementeve te tjere te gjakut, apo ajrit). Siperfaqja e pergjithshme e kapilareve ne mushkëri luhatet nga 500 deri ne 1000 kembe katrorë.

Gjaku i kapilareve mushkerorë, pasi është furnizuar me oksigjen, kthehet ne zemer (ne veshoren e majte) me ane te venave mushkerore (qe janë kater).Dioksidi i karbonit dhe mbetje te tjera largohen nga gjaku i arterieve mushkerore permes mureve te kapilareve, duke kaluar , me pas, nga goja dhe hunda.

—–

[Të pëlqeu postimi? Nëse po, atëhere mos harro të vendoshësh një “Like” tek faqja e blogut në Facebook.]