Paraardhësit e popullatës së sotme njerëzore kanë qenë rreth 67% femra dhe 33% meshkuj
Mes paraardhësve të popullatës së sotme njerëzore, femrat i tejkalonin meshkujt në një raport dy me një. Në terma përqindjesh, pra, paraardhësit e njerëzimit kanë qenë rreth 67% femra dhe 33% meshkuj.
Ja një gjëagjëzë për ju: çfarë përqindje e paraardhësve tanë ishin meshkuj?
Nuk është një pyetje me dredhi, dhe përgjigjia nuk është 50%. E vërtetë, ndoshta gjysma e të gjithë njerëzve që kanë lindur ndonjëherë ishin meshkuj, por nuk është kjo pyetja. Nuk po pyesim për çdonjë që ka jetuar ndonjëherë. Ne po pyesin për çdonjë që ka jetuar dhe që ka një pasardhës të gjallë në botë sot.
[…]
Po, çdo bebe ka një nënë dhe një baba, kështu që prindërit e çdo bebeje ishin 50% meshkuj. Por disa nga ata prindër kishin fëmijë të shumtë, dhe jo domosdoshmërisht gjithënjë me të njëjtin partner. Prindërit e çdo bebeje janë 50% mashkull, por nuk mund të ekstrapolojmë prej kësaj dhe të konkludojmë se popullata e sotme njerëzore ka një prejardhje/origjinë që është 50% mashkullore. Përgjigjia e saktë ka filluar të shfaqet nga studimet e ADN-së, veçanërisht nga ato prej Jason Wilder dhe kolegët e tij. Ata konkludojnë se ndërmjet paraardhësve të popullatës së sotme njerëzore, femrat i tejkalonin meshkujt në një raport prej dy (2) me një (1).
Dy me një!
Në terma përqindjeje, atëhere, paraardhësit e njerëzimit janë rreth 67% femra dhe 33% meshkuj.
Për të ilustruar se si kjo është e mundur, imagjinoni një ishull të shkretë në fillim të kohëve me vetëm katër njerëz: Jack, Jim, Sally dhe Sonya. Kështu popullata është 50% femër. Le të marrim të mirëqenë se Jack është i pasur dhe tërheqës, ndërsa Jim ësthë i varfër dhe jo tërheqës, kështu që Jack martohet me të dyja, Sallyn dhe Sonyan. Kështu bebeja i Jackut dhe Sallyt, Dougu, ka paraardhës që janë 50% femër (pra, Jacku dhe Sally). E njëjta gjë mund të thuhet për beben e Jackut dhe Sonyas, Lucyn. Por nëse knsiderojmë Dougun dhe Lucyn së bashku, paraardhësit e tyre të kombinuar janë 67% femra (sepse paraardhësit e tyre në total janë Jacku, Sally dhe Sonya).
Shumica e njerëzve janë të surprizuar të dëgjojnë se njerëzimi sot ka dyfishin e paraardhësve femra në krahasim me paraardhësit meshkuj, sepse ata mendojnë se do të ishte diçka më e afërt me 50:50. Kur ekspertët dëgjojnë rreth kësaj, edhe ata surprizohen, por shpesh për arsyen e kundërt: ata mendonin se mosbalancimi/çekuilibri do të ishte edhe më i ashpër. Që do me thënë se ata mendonin se ndoshta do të ishte një 75% deri 85% femra (dhe pjesa tjetër meshkuj).
Ndoshta ky raport ka qenë më i ashpër përgjatë një pjese të mirë të historisë, dhe veçanërisht prehistorisë. Në shumë specie/lloje kafshësh riprodhohen afër 90% e femrave por vetëm 20% e meshkujve. Mënyra se si popullata njerëzore është fryrë në këto shekujt e fundit tregon se pjesa më e madhe e njerëzve që kanë jetuar ndonjëherë ose janë gjallë sot ose kanë qenë gjallë kohët e fundit, dhe në kohët moderne regulli i monogamisë është përhapur në pjesë të gjera të globit. Në epokat e kaluara, kur poligamia (një burrë, shumë gra) ishte norma, çbalanca riprodhuese do të ketë qenë edhe më e ashpër. Pra çfarëdo përfundimesh që të nxjerrim rreth diferencave mes meshkujve dhe femrave duke u bazuar në diferencën dy me një (2: 1) të paraardhësve do të jenë jo të theksuara sa duhet (të thëna butë). Nëse do ta kishim bërë këtë kërkim edhe vetëm para disa shekujsh, raporti mund të ketë qenë tre paraardhës femra për çdonjë mashkull, apo katër me një.
Çfarë do me thënë se ne e kemi prejardhjen nga dy herë më shumë femra sesa meshkuj? Mund të shpjegohet në këtë mënyrë. Nga të gjithë njerëzit që kanë arritur moshën e pjekur ndonjëherë, ndoshta 80% e femrave por vetëm 40% e meshkujve janë riprodhuar. Ose ndoshta numrat ishin 60% versus 30%. Por në një mënyrë ose në një tjetër, shanset e një femre për të patur një linjë trashëgimtarësh drejt së tashmes kanë qenë dyfishi i shanseve të një mashkulli.
[…] Shumica e femrave që kanë jetuar ndonjëherë deri në moshën e pjekur me gjasa kanë patur të paktën një bebe dhe në fakt kanë një pasardhës të gjallë sot. Shumica e meshkujve (që kanë jetuar ndonjëherë deri në moshë të pjekur) nuk e kanë. Shumica e meshkujve që kanë jetuar ndonjëherë, sikundër të gjithë kuajtë e egër që nuk u ngjitën dot në pikën më të lartë të mashkullit alfa, nuk kanë lënë pas asnjë gjurmë gjenetike të vetes.
Kjo është një diferencë shushatëse. Nga të gjithë njerëzit e lindur ndonjëherë, shumica e femrave janë bërë nëna, por shumica e meshkujve nuk janë bërë baballarë. Ju këtë nuk do ta kuptonit gjë duke ecur sot nëpërmes një periferie Amerikane me çiftet e veta të rregullta. Por është një fakt i rëndësishëm. Unë e konsiderojë atë si faktin e vetëm të nënvlerësuar rreth diferencave mes meshkujve dhe femrave.
–
Fragment marrë prej librit: Is there anything good about men? (Oxford University Press; 2010) nga Roy F. Baumeister
–
© mbi këtë përkthim, Rinstinkt Blog
Rinstinkt Blog 