Histori e kërkimit shkencor: Zbulimi i imunitetit përshtatës
Deri në fillimet e shekullit të 20të, sëmundja infektive e difterisë (e quajtur ndyshe edhe “ëngjëlli që të zë frymën” për shkak të mënyrës se si prish frymëmarrjen) shkaktonte një numër shumë të lartë vdekjesh, veçanërisht tek fëmijët.
Në fund të viteve 1800 një ekip shkencëtarësh të drejtuar nga Robert Koch, që asokohe ishte lider në fushën e sapoformuar të mikrobiologjisë, filloi të përqëndrohej në sëmundje si difteriti/difteria dhe tetanosi.
Të dyja sëmundjet shkaktohen nga baktere që e vrasin viktimën e vet nëpërmjet sekretimit të toksinave të veta në qarkullimin e gjakut.
Një anëtar i ekipit të Kochut, Shibasaburo Kitasato, prej Japonisë, izoloi bakterin që shkaktonte difterinë/difteritin, ndërsa një mjek i sapo diplomuar i quajtur Emil Behring filloi të shikonte se si sëmundja mund të trajtohej.
Ata zbuluan se kafshët, e injektuara me bakteret shkakëtare të sëmundjes, në qarkullimin e tyre të gjakut kishin disa dubstanca që ishin në gjendje të parandalonin infeksionet produktive në kafshë naive, pra në kafshë që nuk kishin qenë të ekspozuar kurrë më parë ndaj agjentit të sëmundjes.
Për më tepër këto substanca të gjetura në qarkullimin e gjakut të këtyre kafshve (të infektuara me sëmundjen e difetritit dhe tetanosit) ishin në gjendje edhe të rrisnin mbijetesën e kafshëve tanimë të prekura nga sëmundja, pra duke përdorur një term që asokohe nuk mund të përdorej, ishin në gjendje të përmirësonin imunitetin e tyre.
Kërkuesit shkencorë i quajtën këto substanca anti-toksina. Ne këto substanca sot i quajmë dhe i njohim me emrin kundërtrupa.
Nuk u desh shumë dhe shkencëtarët zbuluan se këto substanca, pra kundërtrupat, nuk ishin specie specifikë, pra nuk i përkisnin vetëm një llojë gjallese: pra anti-toksina prej një kali mund të përdorej për të trajtuar njerëz.
Kjo dhe punë të ngjshme mbi tetanosin shpunë në një kohë të shkurtër në zhvillimin e mjekimeve kundër difterisë/difteritit dhe kundër tetanosit.
Behringu mori Çmimin Nobel për Mjekësinë në vitin 1901.
Shkencëtarët i botuan gjetjet e tyre në studimin e mëposhtëm: Behring, E. and S. Kitasato. 1890. Uber das Zustandekommen der Diptherie-Immunitat und der Tetanus-Immunitat bel thie- ren. Deustche medizinische Wochenschrift 16: 1113–1114. In Milestones in Microbiology: 1556–1940, translated and edited by T. D. Brock, 1998, p. 138. ASM Press, Washington, D.C.
–
© Rinstinkt Blog 2019
Rinstinkt Blog 